Na rynku dostępne jest całe mnóstwo przewodów antenowych, różnych producentów i oczywiście lepszych i gorszych parametrach elektrycznych.
W telewizji satelitarnej stosuje się przewody koncentryczne – współosiowe o impedancji 75 Omów.
Kable ze względu na przeznaczenie dzielimy na wewnętrzne (białe) służące do układania wewnątrz pomieszczeń, gdzie nie są narażone na czynniki zewnętrzne oraz zewnętrzne najczęściej mające powłokę zewnętrzną wykonaną z odpornego na UV polietylenu (czarne).
Dodatkowym zabezpieczeniem w przewodach zewnętrznych jest specjalny żel zabezpieczający przed dostaniem się wilgoci do środka przewodu przy jego mechanicznym uszkodzeniu.
Jak poznać czy przewód jest zewnętrzny i wewnętrzny? jest to stosunkowo proste:
- wewnętrzne są najczęściej koloru białego, zewnętrzna osłona jest stosunkowo miękka
- zewnętrzne posiadają nadruk OUTDOOR, są koloru czarnego, powłoka zewnętrzna twarda, są sztywne a warstwa oplotu pokryta żelem zabezpieczającym.
Budowa koncentrycznego przewodu antenowego CTF113
- żyła środkowa miedziana, lub stalowa miedziowana
- dielektryk (pianka), spieniony chemicznie lub fizycznie polietylen
- folia aluminiowa lub miedziana
- oplot – plecionka miedziana pobielona chemicznie
- izolacja zewnętrzna (opona) PCV
Na co zwracać uwagę wybierając przewód antenowy do naszej instalacji satelitarnej?
- przewód do zastosowań domowych powinien mieć średnicę zewnętrzną 6,8 – 7,2 mm, (nie kupujmy cieńszych kabli)
- żyła wewnętrzna wykonana w całości z litej miedzi o średnicy co najmniej 1 mm
- plecionka wykonana musi być z miedzi pokrytej warstwą cyny ma to szczególne znaczenie gdzie zastosowano folię aluminiową, często spotykam przewody, w których zastosowano jako oplotu miedzi elektrolitycznej, a ta w przypadku odrobiny wilgoci tworzy tkz. „ogniwo” między aluminium a miedzią i w następstwie degradację obydwu metali.
- oplot plecionka powinna zapewniać jak najwyższe ekranowanie, (im więcej tym lepiej) minimalna zalecana jego gęstość to 65%